I rzekł Pan do Mojżesza: Wstąp do mnie na górę i zostań tam, a dam ci tablice kamienne, zakon i przykazania, które napisałem, aby ich pouczyć. (II Mojż 24:12)I będziesz obchodził Święto Tygodni na cześć Pana, Boga twego, z dobrowolnymi szczodrymi darami, jakie dawać będziesz odpowiednio do tego, jak pobłogosławił ci Pan, Bóg twój.(V Mojż 16:10) A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na jednym miejscu (…) I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli

Od kilku tysięcy lat, w żydowskich rodzinach obchodzi się  święto Paschy, podczas którego wspomina się i uczy się o cudownym uwolnieniu ich przodków z niewoli w Egipcie. Pomijając dzień szabatu, Pascha to najstarsze ze wszystkich świąt, o których wspomina Biblia. Jednak początków tego święta należy szukać znacznie wcześniej. Otóż  430 lat przed wyjściem Izraela z Egiptu w dziejach historii ludzkości miało miejsce bardzo szczególne wydarzenie. Usprawiedliwienie Abrahama i wyjś

Proście o pokój dla Jeruzalemu! (Psalm 122:6)A gdy się [Jezus] przybliżył, ujrzawszy miasto [Jeruzalem], zapłakał nad nim, mówiąc: Gdybyś i ty poznało w tym to dniu, co służy ku pokojowi. Lecz teraz zakryte to jest przed oczyma twymi.(Ew. Łukasza 19:41-42) „Tisza B’Aw z hebrajskiego znaczy dziewiąty dzień miesiąca Aw. Sama nazwa niewiele nam mówi o treści tego święta. Nie jest ono też zapowiedziane w Torze. Korzeniem święta są wydarzenia z długiej historii narodu żydowskiego.

Będziesz się weselił w [Święto Szałasów], ty i twój syn, i twoja córka, i twój sługa, i twoja służebnica oraz Lewita i obcy przybysz, i sierota, i wdowa, którzy są w twoich bramach; przez siedem dni będziesz świętował na cześć Pana, Boga twego, na miejscu, które Pan wybierze, gdyż błogosławić ci będzie Pan, Bóg twój, we wszystkich twoich plonach i w każdym dziele twoich rąk, i będziesz prawdziwie radosny. (V Mojż 16:14-15) A było blisko żydowskie święto namiotów (…) Bracia [J

Żydowskie Święta a Jezus Uwielbiam żydowskie święta, ponieważ Bóg zaplanował każde z nich, aby ukazać kluczowe etapy swojego planu zbawienia. Odzwierciedlają one także Jego naturę, zamierzenia i obietnice, które wypełniają się w Jego Synu. Pozwólcie, że zacznę od przedstawienia kilku istotnych informacji o Rosz ha Szanah, żydowskim Nowym Roku. Na początku muszę zaznaczyć, że termin „Nowy Rok” lub Rosh Hasz ha szanah („głowa roku”) nie pojawia się w Biblii. Jednak tradycja żyd

Rosz Haszana, dosłownie oznacza "Głowa Roku". Nazwa tego święta nie jest wymieniona w Biblii - w niej jest znane jako dzień trąbienia - Jom Trua - Yom teruah. Jednym ze sposobów ogłaszania Nowego Roku jest dźwięk szofaru. Szofar to róg barani. Wydaje on przenikliwy dźwięk. Dźwięki te, nawiązując do tradycji, są echem okrzyku Izaaka z biblijnej historii, kiedy Abraham był gotów złożyć go w ofierze na górze Moriah. Dźwięki te pełnią również rolę duchowego wezwania do przebudzen

Święto Chanuki w tym roku rozpocznie się prawie w tym samym czasie co wigilia.  Wiemy, że święto to ma ważną historię przeciwstawiania się prześladowaniom i ochronie żydowskiej tradycji.  To święto oczyszczenia świątyni.  To święto światła. To święto przetrwania narodu żydowskiego. Pytanie: jakiego rodzaju jest to przetrwanie i od czego. Na to pytanie nie otrzymamy bezpośredniej odpowiedzi z Biblii, bo jedyna wzmianka o Chanuce w Słowie Bożym znajduje się w Jana 10:22.  Dzięk

Jakiś czas temu musiałem odpowiedzieć sobie na proste pytanie. O co chodzi z kalendarzem żydowskim? Co tak istotnego dzieje się podczas wyznaczonych przez Boga czasach, że pozostają one wiecznymi ustawami dla swojego ludu i dla tych, którzy mieli przyjść, dla obcych i przybyszów. I zapewne doskonale wszyscy wiedzą, że nie jest to takie proste do zrozumienia, bo Boża idea mierzenia czasu jest zupełnie inna niż nasza. Kalendarz żydowski zamiast mierzyć czas w dniach, tygodniach

Podczas mojej podróży po Amerykańskich „High Plains” (wysokich równinach), zachwyciłem się różnorodnością kultur i tradycji rolniczych, a w moich myślach na nowo ożyło znaczenie Sukkot, czyli Święta Namiotów.  To tygodniowe święto w wyjątkowy sposób łączy społeczność żydowską z jej historią ale również z jej przyszłością.  W tym czasie wierni budują tymczasowe schronienia – sukki, które przypominają, że ich przodkowie spędzili 40 lat, wędrując niczym koczownicy po pustyni (Kp