Bóg do Mojżesza powiedział: Od następnego dnia po sabacie, kiedyście przynieśli snop dla dokonania obrzędu potrząsania, odliczycie sobie pełnych siedem tygodni (3 Mojż 23:15). Odliczysz sobie siedem tygodni – zaczniesz liczyć siedem tygodni od początku zapuszczenia sierpa w zboże (5 Mojż 16:9).

W obu tych fragmentach możemy przeczytać, że Bóg powiedział odliczysz sobie… To prawo nakazywało Izraelitom przyniesienie pierwocin plonów do Świątyni. Właściwą miarą tego świątecznego daru był Omer, co znaczy snop jęczmienia, którym Kapłan dokonywał obrzędu potrząsania przed Panem. a on dokona obrzędu potrząsania tym snopem przed Panem, aby zyskać dla was upodobanie. Nazajutrz po sabacie kapłan dokona nim obrzędu potrząsania (3 Mojż 23:11).

Kiedy obrzęd ten został wykonany, wtedy należało rozpocząć liczenie, odliczać sobie dni i tygodnie, pełnych siedem tygodni. Odliczanie zaczynało się od 16 dnia Nisan czyli trzeciego dnia Pasch, a kończyło się dnia pięćdziesiątego czyli Pięćdziesiątnicą. W tym czasie trwały już zasadnicze żniwa. Kończyło się odliczanie i kończył się też zbiór plonów. Dojrzewała już pszenica, i żniwa mogły były być w pełni. Z pszenicy również do Świątyni przynoszono pierwocinę, jako dar uroczysty: upieczone dwa chleby na zakwasie po jednym z każdego snopu. Odliczanie dotyczy każdego indywidualnie, gdyż Bóg do Mojżesza powiedział: odliczcie sobie… (3 Mojż 23:15).

Liczenie Omeru to Boży nakaz, po przez który Bóg chciał powiedzieć: wyjście z Egiptu to tylko początek, zacznijcie sobie odliczać dni, poświęcając czas na przygotowanie do przyjęcia cennego daru. Otrzymacie ten dar po czterdziestu dziewięciu dniach od Paschy.

Pod Górą Synaj Izraelici zawarli z Bogiem Przymierze i otrzymał Torę – Prawo. Wybranie Żydów oparte było, nie na jednolitości rasy, nie na pokrewieństwie krwi, nie na wspólnocie ziemi, ale na przeznaczeniu: być królestwem kapłańskim i narodem świętym (2 Mojż 19:6). Dlatego jest niemożliwym pozostawać Żydem, a Torę zwrócić Bogu.

Pięćdziesiąty dzień to Święto Tygodni. Czas liczenia Omeru, to przygotowanie do wielkiego wydarzenia. Liczenie Omeru podkreśla związek Paschy z Pięćdziesiątnicą. W odliczaniu ważny był pierwszy dzień i ostatni dzień, czyli pięćdziesiąty. Pierwszego dnia przynoszono w darze pierwszy snop jęczmienia, i nim kapłan dokonywał obrzędu potrząsania przed Bogiem, aby zyskać dla was upodobanie (3 Mojż.23,11).

Pięćdziesiątego dnia wypadał pierwszy dzień po szabacie (podobnie jak pierwszy dzień Omeru/, przynoszono wtedy w darze dwa chleby upieczone na zakwasie, każdy z jednego snopa pszenicy, a kapłan dokonywał obrzędu potrząsania przed Bogiem. Od następnego dnia po sabacie, kiedyście przynieśli snop dla dokonania obrzędu potrząsania, odliczycie sobie pełnych siedem tygodni. Aż do następnego dnia po siódmym sabacie odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową ofiarę z pokarmów dla Pana. Ze swoich siedzib przyniesiecie na obrzęd potrząsania po dwa chleby, każdy z dwóch dziesiątych efy przedniej mąki. Będą one upieczone na kwasie, jako pierwociny dla Pana (3 Mojż 23:15-17).

Kwas zawsze był w Biblii symbolem grzechu.Ten pierwszy snop jest proroczym obrazem bezgrzesznego, zmartwychwstałego Chrystusa. Tak jak pierwszego dnia, gdy był przynoszony pierwszy snop jęczmienia i nim to Kapłan dokonywał obrzędu potrząsania przed Bogiem, to pięćdziesiątego dnia te dwa „kwaśne” chleby są proroczym obrazem dwóch grup wierzących ludzi – wierzących z Żydów oraz wierzących z Narodów. To znaczy, że tak samo wierzący z Żydów jak i z Narodów powinni być poświęceni Bogu.

Święto Liczenia Omeru czyli Święto Pierwocin inaczej mówiąc Święto Pierwszych Płodów, świętuje się w tygodniu paschalnym. Pascha zaczyna się wieczorem 14-go Nisan, Święto Pierwocin wypada 16-go Nisan, czyli jest trzecim dniem Paschy. W czasach, gdy jeszcze stała świątynia, w Jerozolimie, tego dnia najwyższy kapłan brał pierwszy snop urodzaju jęczmienia i dokonywał nim obrzędu potrząsania przed Panem, przynosząc, jako, ofiarę potrząsania dla Boga. Ta ceremonia jest modlitwą. Potrząsając pierwszym snopem jęczmienia, który w tych dniach został zebrany, Arcykapłan mówił: Panie, Boże Izraela dziękujemy ci za początek żniw w tym roku, przynosimy tobie pierwsze zbiory z naszych pól. Panie przyjmij te pierwsze płody: początek i najlepszą część zbiorów. Panie przyjmij nas twój Naród i okaż nam łaskę, abyśmy mogli zebrać też ostatek żniw.

Przyjęcie ofiary pierwocin przez Boga było gwarancją tego, że pobłogosławi również swój lud w dalszej części tego roku. Święto pierwocin, jest proroctwem o tym, że Mesjasz-Chrystus, który umarł w czasie Paschy wróci do życia. Śmierć nie mogła zatrzymać bezgrzesznego, Bóg wskrzesił Go z martwych. Jezus został wywyższony, jako pierwociny z umarłych, jako pierwiastek tych, którzy zasnęli. A jednak Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwiastkiem tych, którzy zasnęli… Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. A każdy w swoim porządku:, jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia.(1 Kor 15:20-23).

Paweł w Zmartwychwstaniu Jezusa widzi pierwociny większego, nadchodzącego żniwa. To znaczy, że Mesjasz Chrystus jest początkiem Bożego żniwa ludzkości, jest pierwszym, kto miał powstać z martwych. Jako pierwszy snop Jezus jest początkiem i najlepszą częścią żniw – zbiorów, jako wzór dla tych, którzy do niego przylgnęli. Bóg znalazł upodobanie w Jezusie. A gdy Jezus został ochrzczony, wnet wystąpił z wody, i oto otworzyły się niebiosa, i ujrzał Ducha Bożego, który zstąpił w postaci gołębicy i spoczął na nim. I oto rozległ się głos z nieba: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem (Mat 3:16-17)

Bóg znalazł w Jezusie upodobanie, ale również obiecał, że pozostałe żniwa, zbiory ludzkości, podobnie jak Chrystus zostaną wskrzeszone z martwych do życia wiecznego. Jezus Mesjasz, powstał z martwy w Święto Pierwocin – pierwszych zbiorów.

Jest powiedziane, że Jezus zmartwychwstał trzeciego dnia, Pascha zaczyna się 14-go dnia Nisan wieczorem, a Święto Pierwocin 16-go dnia Niasa. To znaczy, że tego samego dnia, kiedy najwyższy kapłan przynosił pierwszy snop jęczmienia i dokonywał nim przed Bogiem obrzędy potrząsania, Bóg wskrzesił Jezusa z martwych, jako pierwszy owoc, odkupionej ludzkości. Święto Pierwocin jest prawdziwym biblijnym dniem zmartwychwstania.

Liczenie Omeru

Dlaczego Bóg chciał, żeby ludzie liczyli te dni (począwszy od święta pierwocin)?

Czas liczenia Omeru, to przygotowanie do wielkiego wydarzenia. Po przez to Bóg tak jakby chciał powiedzieć: wyjście z Egiptu to tylko początek, zacznijcie sobie odliczać dni, poświęcając czas na przygotowanie do przyjęcia cennego daru. Modlitwą Mojżesza natomiast były słowa: Naucz nas Panie liczyć dni nasze, Abyśmy posiedli mądre serce! (Psalm 90:12).

Jezus jest tym pierwszym snopem, pierwszy, który powstał z martwych. Zmartwychwstał trzeciego dnia i ukazywał się swoim uczniom przez 40 dni, a potem wzniósł się do Nieba.Spożywając z uczniami posiłek powiedział: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie; Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym (Dz Ap 1:4-5). Często myślimy, że uczniowie byli nieświadomi na co czekają i jak długo mają czekać. Myślimy, że w tej niewiedzy poszli łowić ryby, wrócili do swoich codziennych zajęć, do normalnego trybu życia.

Myślę że te stwierdzenia nie są prawdą. We wszystkie dni świąteczne Izrael w Świątyni oczekiwał na szczególną Bożą obecność. Oczekiwał na ponad naturalne odpowiedzi, cuda, uwolnienie i uzdrowienie. Oczekiwałi od Boga odpowiedzi na pytania, które były gdzieś na dnie ich serc. Ludzie podczas świąt w Świątyni oczekiwali i przeżywali ponadnaturalne działanie Boga, które On – Bóg przygotował dla wierzących, dla swojego ludu.

Dlaczego Jezus nie był z uczniami przez całe 50 dni, od pierwszego dnia Liczenia Omeru do Święta Szawuot – Święta Tygodni czyli Pięćdziesiątnicy? Dlaczego tylko 40 dni, a pozostałe 10 dni kazał im czekać?

40 dni to liczba, która często występuje w Biblii. Symbolem czego jest liczba 40?

I padał deszcz na ziemię przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy (1 Mojż 7:12).40 dni to dostateczna ilość czasu, aby zniszczyć grzechy tego pokolenia.

Mojżesz wszedł w środek obłoku i wstąpił na górę. A był Mojżesz na górze czterdzieści dni i czterdzieści nocy (2 Mojż 24:18).40 dni to dostateczna ilość czasu, aby otrzymać Boże objawienie.

Ze zwiadów w tej ziemi powrócili dopiero po czterdziestu dniach (4 Mojż 13,25).40 dni to dostateczna ilość czasu aby przepatrzyć ziemię i zrozumieć wszystko co jest potrzebne do prowadzenia działań, aby ją posiąść.

Ale Filistyńczyk ów występował co poranek i co wieczór, i stawał tak przez czterdzieści dni.(1 Sam 17:16)40 dni to dostateczna ilość czasu dla upokorzenia Izraela, aby nie móc podnieść się z porażki.

A Jonasz rozpoczął wędrówkę do miasta, odbywając drogę jednego dnia, i wołał tak: Jeszcze czterdzieści dni pozostaje do zburzenia Niniwy (Jon 3:4).40 dni to dostateczna ilość czasu, dla zwiastowania ewangelii, i dla pokuty.

I przez czterdzieści dni kuszony przez diabła. W dniach tych nic nie jadł, a gdy one przeminęły, poczuł głód. (Łk 4:2)40 dni to dostateczna ilość czasu dla ugruntowania we wierze i, utwierdzeniu w Duchu Świętym. Dostateczny czas, aby stać się kamieniem wypróbowanym, kosztownym kamieniem Węgielnym mocno ugruntowanym.

Dlatego tak mówi Wszechmocny, Pan: Oto Ja kładę na Syjonie kamień, kamień wypróbowany, kosztowny kamień węgielny, mocno ugruntowany: Kto wierzy, ten się nie zachwieje (Iz 28:16).

Przebywając z uczniami 40 dni Pan nasz Jezus Chrystus włożył w nich zrozumienie nowych zasad, nowych sił , nowych celów – zrozumienia nowego. I zakosztowali Słowa Bożego, że jest dobre oraz cudownych mocy wieku przyszłego (Heb 6:5). Jeśli niektórzy uczniowie poszli łowić ryby po zmartwychwstanie Jezusa, to nie dlatego, że nie wiedzieli co maja robić. Oni liczyli dni omeru, to jest dni do Szawuot, czyli dni do otrzymania tego co Jezus im obiecał. 40 dni spotykali się z Jezusem, który przygotowywał ich do wieku przyszłego, do nowego wieku – wieku nowego przymierza. Uczniowie po zmartwychwstaniu Jezusa liczyli dni, aby posiąść mądre serce. Naucz nas liczyć dni nasze, Abyśmy posiedli mądre serce! (Ps 90:12)

10 dni to liczba, która również często występuje w Biblii. Symbolem czego jest liczba 10?

Po w wniebowstąpieniu Jezusa uczniowie przez 10 dni oczekiwali obietnicy Ojca. I wysłuchał ich prośby, i zrobił z nimi próbę przez dziesięć dni. (Dan:14)

Przez 10 dni ugruntowywana była wiara Daniela, Ananiasza, Miszaela i AzariaszaKtórym przełożony nad sługami dworskimi dał inne imiona: Daniela nazwał Baltazarem, Ananiasza – Szadrachem, Miszaela – Meszachem, a Azariasza – Abed-Negem. Lecz Daniel postanowił nie kalać się potrawami ze stołu królewskiego ani winem, które król pijał. Prosił więc przełożonego nad sługami dworskimi, by mógł się ustrzec splamienia. (Dan1:7-8)Wszelka dziesięcina z bydła i z trzody, wszystko, co przejdzie pod laską pasterską, co dziesiąte będzie poświęcone Panu (3 Mojż 27:32).

Co dziesiąte to jest to, co Pan od nas oczekuje. 40 dni to dni intensywnego napełniania – działania, natomiast 10 dni to pasywne, ale stałe przebywanie we wierze, w zaufaniu Bogu, że On wypełni obietnice.

Psalm 90:12 – modlitwa Mojżesza: Naucz nas liczyć dni nasze, Abyśmy posiedli mądre serce!